- GRÍSS
- (gen. gríss, pl. grísir), m.1) young pig;2) hog.* * *m., pl. ir, gen. ar, Odd. 28, [Swed.-Dan. gris; Scot. grice], a young pig; gyltar gríss, a sucking pig, Fs. 107; gyltr ok gríss, Gullþ. 60, Fs. Vd. ch. 44, Grág. i. 504, Jb. 287, Sd. 163: the saying, grísir gjalda þess er gömul svín valda, cp. quidquid delirant reges plectuntur Achivi, Stj. 63; gnyðja mundu grísir ef þeir vissi hvat hinn gamli þyldi (ef galtar böl vissi, v. l.), Fas. i. 282: of a young wild pig, Fb. ii. 25: grísa-gyltr, f. a sow with pigs, Vm. 85; grísar-höfuð, n. a pig’s head, Odd. 28.2. a pr. name, Landn.; cp. Grísar-tunga, name of a farm, 71.II. [as in Norse, vide Ivar Aasen], gener. a pig; er gamlir grísir (old swine) skyldi halda mér at höfuðbeinum, Grett. (in a verse); as also the Icel. grís-efldr, adj. strong as a grís (a hog?), i. e. prodigiously strong, of great muscular strength; this word however, which is freq. in mod. usage, is not recorded in old writers, but it occurs in Lex. Run.
An Icelandic-English dictionary. Richard Cleasby and Gudbrand Vigfusson. 1874.